Monday, May 17, 2010

Зөн совин

... Ямар нэг шалгалт... Юуных гэдэг тодорхойгүй... Нэг л нэг тийм бүрхэг, мэдэхгүй зүйлийн талаар, хичээл юм уу гэхээр 10-н жилийн хичээл биш, их сургуулийн ч биш, гэхдээ л нэг анги танхимд хүмүүсийн хамт... Голын эгнээний эхнээсээ 2 юм уу 3 дахь ширээнд... Шалгалтын материалаа эхнээс нь хийж байна. Хийгээд дууслаа гээд эргүүлтэл тэнд өөр олон асуултууд, хариулахад их хүнд юм аа. Яаанаа гээд сандарч байтал хугацаа дуусаж материалаа хураалгах болсон байна. Ерөнхийд нь материалаа хартал хариулах ёстой асуултуудын ердөө л 40%, юу хийж амжсангүй, олигтой дүн авахгүй нь дээ,.. гэж бодон аргагүй шалгалтын материалаа хураалгалаа...
...Нэг өрөө, анги танхим биш, багш нарын өрөө юм уу гэхээр бас л биш, гэхдээ тэнд хэн ч алга, харин шалгалтын материалууд ил, өөрийнхөөгөө хайлаа,.. тэрхэн хоромд залуухан багш эмэгтэй инээмсэглэсээр орж ирж байна,.. Тийм ч муу хүн биш юм аа... Тэрээр юу хийж байгааг маань сайн ойлгож байгаа бололтой, шалгалтын материалыг маань гаргаж өгснөө инээмсэглэсэн хэвээр бусад материалыг аваад цааш одов. Бага зэрэг гайхаж зогссоноо материалаа харвал буруу бүхнийг минь зөв болгож зассан хирнээ тавьсан дүн нь онц гэж байна. Энэ л хамгийн хачирхалтай нь.../2010.05.17/

Бодрол

Нэг өдөр чи уйлж болно, дараагийн өдөр нь гуниглаж болно, тэрний дараагийн өдөр нь инээж болно. Энэ бүхэн нэг өдөр биш, үргэлжилж явж байгаа биз дээ... Тэр чинээгээр амьдрал сайн муу, зовлон жаргалаар ээлжилж л байдаг. Хүнд хэцүү үе бүхний дараагаар чамд сайн сайхан бүхэн ирнэ гэдэгт итгэ. Итгэх ч хэрэгтэй. Угаасаа ч ирэх болно, яагаад гэвэл аливаа юм эргэж ээлжилдэг юм гэж хэлсэн шүү дээ...

Бодрол

- Өнөөдөр сэтгэл санаа гэж авах юм алгаа. Өглөөнөөс хойш л зөвхөн нэг л хүнийг бодлоо. Бодоод л бодоод л. Хачин юм аа, өмнө нь ерөөсөө ингэж байгаагүй байж, сүүлийн үест ингээд байдаг болчихож. Энэ ер нь хүний муухай сэтгэлийнх байх аа. Лам залах гээд олдохгүй болохоор нь буцахдаа бумба зална гэгчийн л юм болж байх шиг. Тэгээд бодохоор муухай байгаа биз дээ... Төсөөлөөд л ургуулаад л хийсвэр бодолд автаад л, яах гэж ингэж байна вэ?
- Яах гэж үү, тэрийг ойлгоход амархан. Саяхан чи хүнд хууртаж хаягдсанаасаа болж сэтгэлээр унаж, өөрөө өөрийгөө хүндэтгэх сэтгэлээ гээсэн хэрэг. Түүнээсээ болж ганцаардаж шаналсандаа өөрийгөө өрөвдөж урьд нь огт тоодоггүй байсан тэр хүн рүүгээ хандархаж байгаа хэрэг.
- Энэ тэгээд буруу юу? Хамгийн гол нь зөвхөн энэ л хүн надад халуун дотно сэтгэлээр хандаж анхаарал халамж тавьж дэмжиж тусалж байсан юм гэдгийг яагаад ч юм гэнэт л ойлгосон. Энэ салалтаасаа үүдээд чухам яагаад ийм байдалд хүрсэн тухайгаа, бас ийм байдалд орохгүй байх боломжтой байсан эсэх тухайгаа, хүний амьдралын нарийн нандин, болох болохгүй бүхнийг ойлгож мэдэрч байгаагаа, уулзаж байсан залуусын хандлагын талаар, чухам яг хэн нь үнэхээр хүн байж вэ гэдэг талаар эргэцүүлэн бодож үзлээ. Тэгээд өнөөг хүртэл хэн үлдэв гэж эргээд үзэхэд ганцхан энэ хүн л үлдсэн байна. Бусад нь хаа байна вэ гэвэл бүгд зам замаа хөөжээ. Магадгүй би хэтэрхий бардам, ихэмсэг байх л даа. Х-гийн хэлж байснаар... Гунхсан нэг нь намайг тоохгүй, гутлаа чирснийг нь би тоохгүй гэж Н-гийн хэлдэг үг ч бас ер нь бол намайг хэлсэн юм шиг. Хэдий Н ингэж хэлдэг ч гэсэн... Тийм ээ, би өөрийн сэтгэлдээ төсөөлөн бий болгосон тэр л ханхүүгээ хайсан. Тэр ханхүү маань тэдгээр залуусын аль нь ч биш байсан. Харин би тэдгээрт ханхүүгээ тохируулах гэж оролдсон. Гэвч энэ маань үр дүнгүй болж бүгд эцэст нь үл ойлголцлоор дууссан. Зарим нь бол харин ашиглах бодол агуулж байсан. Тэр нь дэндүү харамсалтай...
- Тэгвэл чи тэднээс салсан нь сайн хэрэг биш үү? Юунд нь ингэж шаналсан юм бэ?
- Юу гэвэл энэ бүхнийг үзэж туулж мэдэрч сэтгэлээ заавал өвтгөж шаналах ёстой байсан л юм байх даа..л гэж...
- Амьдралыг зөвхөн ганц талаас нь хараад байж болохгүй, бүх талаас нь мэдрэх л хэрэгтэй гэдгийг л чамд ойлгуулах гээд байгаа юм байлгүй дээ. Сайнтай муутай нь.
- Надад таалагдахгүй л байна. Энэ бүхний эцэст миний зүрх сийчүүлсэн самархай эд шиг л болж хоцорлоо. Сайхан зүйл юу ч алга. Итгэл найдвар юу ч үлдсэнгүй. Болно доо ч гэсэн бодол төрөхгүй байна. Зөвхөн өөрөө өөрийгөө зүхэж суух өрөвдөх сэтгэл л үлдэж дээ...
- Зүхэх тусам чи хурцлагдах ёстой. Хурц иртэй болж хуу татан зүсэх хэрэгтэй, тэд нарыг. Тэд чамд хэрхэн хандсандаа харамсаж амаа бариг. Үүнээс хойш түүнээс цааш чи хэн бүхнээс илүү ухаалаг байж тоглоомыг тоглодог биш харин дүрмийг зохиодог хүн нь байх хэрэгтэй. Өөрөө хүүхэлдэй болох биш, тэднийг хүүхэлдэй болго.
- Чадах болов уу даа, надад одоо ямар ч эрч хүч алга, аль хэдийнээ бүгдийг нь алдаж... Гэхдээ хичээе, ийм байдалтай байгаад баймааргүй байна. Бас энэ бүхнээс залхаж байгаа болохоор илүү өөр зүйлийг мэдэрмээр байна. Хиймээр байна. Гэрэл гэгээг л мэдэрмээр байна. Зорилго тэмүүлэлтэй амьдармаар байна. Бусдын адил аз жаргалыг хүсэж байна. Энэ бүхнийг хаанаас олж болохыг би мэднээ...

Wednesday, May 5, 2010

Бодрол

Итгэл, мухардал, цөхрөл... Түүний хязгаарт гарч үзжээ. Гэвч огт таалагдсангүй, тэнд юу ч алга, хов хоосон л байна. Нэг л нэг тийм хүйтэн, даардас хүрмээр, сүүдэрлэг ертөнц. Эцэс төгсгөлгүй зовлон, уйтгар гуниг, харуусал, эзэнгүй цөл шиг нам гүм, амирлангуй, энэ бүхнийг хэрвээ эхлэлээс нь төгсгөл хүртэл нь томъёолбол, гэхдээ бурхны шашны сургаалаар... энэ бол... үйлийн үр, шалтгаан, үр дагавар...

Бодрол

2010.03.09

Зүүд үү, төсөөлөл үү,.. Төсөөлөл бодитой болох тохиолдол бий юу? Эсвэл энэ зөн билэг үү? Зарим тохиолдолд бодит байдлаас төсөөлөлөө ялгаж салгахад хүнд юм аа. Ийм явдал болсон билүү эсвэл зүүдэлсэн билүү, аль эсвэл төсөөлөл дэх ертөнцийн маань үйл явдал уу. Яаалаа... нэг л санахгүй байх чинь, эсвэл төсөөлөл маань бодит мэт сэтгэгдлийг төрүүлж байна уу? Энэ бүхэнд би төөрчихлөө. Би өөрөө өөрийнхөө дотоод ертөнцдөө төөрчихлөө... /нэлээд хэсэг хугацаанд ганцаараа бодол болон суув. эцэст нь.../ Харанхуйд биш гэрэлтэйд төөрсөн нь юутай завшаантай. Гэвч замаа олох хэрэгтэй. Яаж тэр билээ...?

Аль эсвэл би галзуурч байна уу?, оюун санаа минь хов хоосон ч юм шиг, эсвэл бүүр эрээвэр хураавраар холилдоод тэр гэхийн тамтаггүй болчихов уу, юу юм болоо,... Би "би"-гийн ертөнцөөс халиад гарчихлаа. Уул нь би чинь "би" дотроо байх ёстой байтал би хүрээнээс гарчиж. Хов хоосон би л оршиж байна,...

Өврийн дэвтрээс...

Зүрх минь зүүгээр шивэгдэх шиг болохыг
Нэг л удаа мэдэрсэн
Зүгээр л өнгөрөх төдийд мэдэрсэн
Угаасаа л тийм шүү дээ гэж бодсон ч
Өөрийн эрхгүй л зүрх минь тэгэхэд л шархалсан...

Алс хол одсон, сураг чимээ тасарсан
Гомдсон сэтгэл, яахаа мэдэхээ байсан сэтгэлийг уучилж чадаагүй ээ
Амьдралыг тэр амслаа, үзлээ, гашуун амтгүй санагдсан
Аз жаргалд итгэхээ больсон, итгэл сэтгэлийг хаанаас ч олоогүй.
Яахаа мэдэхээ байсан сэтгэл, харин
Яагаа бол...

Өврийн дэвтрээс...

Хайрлах сэтгэлийг жолоодож болдогсон бол
Чамд л би өгөхсөн.
Хайрлаагүйнхээ төлөө буруутан болдог бол
Хатуу гэхэд дэндүү хатуу хорвоо юм даа...

Магадгүй...
Чи бол өдөр, би бол шөнө
Чи бол наран, би бол саран
Тийм болохоор...
Бидний зам хэзээ ч огтлолцож чадахгүй
Зэрэгцээ хоёр шулуун юм даа...

Чамд гомдсон сэтгэл, баярласнаасаа их
Чамайг гэсэн сэтгэл минь намайг гэснээс чинь их
Чин үнэнч сэтгэл минь чиний надад өгснөөс их
Чи минь даанч харалган юм даа, энэ бүхнийг хардаггүй...

Өврийн дэвтрээс...

Миний дэргэд худал оршиж
Чиний дэргэд үнэн оршиж
Үнэн худлын хооронд
Өдөр шөнийн ялгаа оршиж байдаг юм бол
Чи бидний дунд төдий...

Үнэн худал хоёр хэзээ ч нэгдэж чаддаггүй
Үргэлж бие биенээ үгүйсгэж байдаг гэдэг нь
Үгүйсгэл үгүйсгэлийн хуулиар
Батлагдсан үнэн юм.

Өврийн дэвтрээс...

Би бол би биш
Би бол биегүй хоосон
Би бол үл оршигч
Би бол хумхын тоос...

Гэвч нэгэн цагт би
Өөр нэгэн байсан байж магад
Харин хэзээ тийм байсан гэдгээ
Өөрөө ч санахгүй явнам...

Sunday, February 22, 2009

Asil Ajem





Асыл Әжем

Асыл әжем, ғасыр әжем аңсаған,
Сағынышым сары ормандай самсаған,
Әке болып жүргенімді ұмытып,
Әлі күнге еркелеймін мен саған.

Құлындаймын асыр салған аңғарда,
Қозыңдаймын ойнақтаған албарда,
Өзің барда қысылмаймын күлуге,
Жылауға да қысылмаймын сен барда...( соңғы 2 жолы 2 рет)

Мен өзіңнен қабылдаппын сүюді,
Мен өзіңнен қабылдаппын күюді,
Сенің жаның жүрегіме ораулы,
Менің жаным жаулығыңа түюлі...( соңғы 2 жолы 2 рет)

Tuesday, February 10, 2009

Усан дуслууд




















Эх дэлхийн өөрийн өнгө...



Дөрвөн мөрт

Уучлахыг хүссэн зүрхийг минь
Учрахыг мөрөөссөн зүүдийг минь
Амжиж одоо л ганцхан удаа бодож үз
Гуйя,... хайртай шүү, чамдаа

Үнсэлтээ тань руу уул шиг нүүлгэлээ
Үнэнчээр тань дээр бороо шиг асгараг
Гараас чинь холдвол төөрч мэдэх
Ганцхан миний хайр байгаач...

Дөрвөн мөрт

Хан хорвоог сэтгэлээрээ ариусгаж
Хайртай хүнээ итгэлээрээ татаж
Хатуу амьдралыг ухаанаараа жолоодож
Харин өөрийгөө инээмсэглэлээрээ чимэж яваарай.

Тэвчихэд бэрх аашийг минь
Тэсэхэд хэцүү зөрүүдийг минь
Тэнгэр мэт уучилдаг
Тэр л сэтгэлд чинь би итгэдэг.

Сар нь оддыгоо бүүвэйлэг
Сэтгэл нь зүрхээ бүүвэйлэг
Хайр нь дурлалаа бүүвэйлэг
Харин найз нь чамайгаа бүүвэйлэе.
Бүүвэй бүүвэй зүүдэн хорвоо минь
Бүүвэй бүүвэй амин зүрх минь